Ada Şiirleri

Melisa Gürpinar’in siirlerinde, yasanan mekândan özlenen bir düse, yasami kusatan bir darliga, ya da üretimi kamçilayan yalitilmis bir alana, yalnizligin anlatiminda bile yetersiz kalan bir sözcüge dönüsen bir kavram oluyor, ’Ada’. Elli üç siir boyunca geçmisle bugün arasinda gidip gelen, ’gümüs sapli bir aynada’ kendisiyle yüzlesen sair, inceliklerle, imgelerle dokununmus bir dille denizi, günesi, kuslari, çiçekleri, hüzünlü günbatimlarini, sarap ve zeytinyagi kokularini, eski asklari, özlemleri anlatiyor. Melisa Gürpinar’in uzunca bir aradan sonra hazirladigi Ada Siirleri’ndeki çagrisimlar, yan yana geldiginde bir öykünün daginik, bugulu eskizleri çikiyor ortaya. Bir sairin, siirdeki yolculuguna da taniklik eden Ada Siirleri, yabancilastirma yaratmadan okuru kendi serüvenine katiyor. (Arka Kapak)