7 Haziran 1 Kasım Kederden Zafere

90 yil boyunca ölümlere, ölümlere olmasa bile zulüm­lere maruz birakilan halkin istegi gerçeklesmis, Erdogan bütün kara komplolara ve kirli oyunlara ragmen Çanka­ya’ya çikmayi basarmisti. Ancak bu basari hiç kimsenin beklemedigi bir tehlikeyi de beraberinde getirecekti.O tehlikenin adi rehavetti... Erdogan’in Çankaya’ya çikmasi, gerek parti teskilatla­rinda, gerekse parti tabaninda, tehlikenin henüz geçmedi­gine inananlari tedirgin edici (etmisti, fakat tabandaki kitle ise rehavete düsmüstü bile) bir rehavete neden olmustu.Çünkü gözden kaçan bir ayrinti vardi.Ülkenin batisinda ugursuz planlar yapiliyor, Dogu ve Güneydogu’sunda beklenmedik bir ittifakin temelleri ati­liyordu.Oyun kurucularin tek hedefleri vardi.Erdogan’siz yakaladiklari AK Parti’yi algi operasyonla­ri ile yipratmak ve iktidardan düsürmek. HDP’yi Meclis’e soktuklarinda emellerine ulasacak ve Erdogan’i savunmasiz birakacaklardi.Ancak devirmeye çalistiklari adam, celladin baltasinin altinda diz çökerek ölmektense, ayaklarinin üstünde ve dövüserek ölmeyi tercih ediyorlardi.Onun destansi dönüsü, umudu yeniden alevlendirecek, “Kardesim” dedigi Ahmet Davutoglu ile birlikte verdigi mücadele 7 Haziran’daki kederi 1 Kasim’da zafere döndürecekti.Gazeteci Yazar Süleyman Özisik Kederden Zafere adli kitabina tüm bu sürecin analizi ile karsiniza çikiyor.