57. Alay-Galiçya Ölümsüz Alayın Öyküsü

"Ölüm en çok 57. Alay'a yakisirdi sanki. O alay ki düsmana savas meydanini dar etmis, nasil dövüstügümüzü gören düsman çareyi kaçmakta bulmustu. Çünkü 57. Alay, muharebe meydaninda var olmak için ölüme meydan okumustu. Ölmekle hayat bulacagini çok iyi anlayan kahraman alayimiz, bu sebepten Ariburnu Çikarmasi'nin ilk iki gününde üçte ikilik mevcudunu yitirmisti. Çok iyi hatirlarim; bölüklere kumanda edece subay bulumayinca, tabur imamlarina kumandanlik görevi verilmisti." Onlar Çanakkale Cephesi'nden sonra yine atese atilmak için sekiz haftalik bir yolculugun ardindan tam 33 bin asker ile Galiçya'ya gittiler. Vatanlari için olmasa da, savasmaya mecburdular. Görevlerini hakkiyla yerine getirdiler. Bu görev esnasinda tam 12 bin sehit verdiler, Bunlardan 95'i subay, 7 bini er idi. Digerleri ise "kayip" diye tarihe geçtiler. Süleyman Nazif'in dedigi gibi, Çanakkale bundan sonra bir isim degil, bir tarih olacaktir. Galiçya da onun zeyli. Ismail Bilgin'in kaleminden, vatan topraklarindan kilometrelerce uzakta savasan askerlerimizin, 57. Alay'in öyküsü...