4 Dakika 58 Saniye

“Yasemin Sokagi’nin kuslari, ansizin ve aci çigliklar atarak havalandilar hep birlikte. Kösedeki evin köpegi aci aci birkaç kez havladi, sonra kuyrugunu bacaklarinin arasina sikistirip karsidaki zakkumlarin altina sigindi. Ay, son bir çabayla ölgün, sari isiklarini dökmek istedi çakil taslariyla kapli yola, ama kara bir bulut geldi oturdu bögrüne. Yaz sonu serinligini tasiyan rüzgâr, hafiften bir dolasti yaseminin dallari arasinda, siyrilip gidiverdi sonra geldigi yere.Doga, donakaldi bir an.Bir el silah patladi sonra, ilerlerde bir yerlerde.Sabah oluyordu, agir zirhini yirtarak gecenin, usuldan...Yasemin Sokagi ölüyordu.”Ask… hayat… geçmis… bugün… Reha Öz’den zaman’siz öyküler…